fot: Henryk Franek
Skomplikowane losy Polaków- Zebrzydowice jako granica
26 stycznia br. na zebraniu członków Koła Macierzy Ziemi Cieszyńskiej w Zebrzydowicach gościła Bogdana Zakolska emerytowany nauczyciel akademicki, lektor języka rosyjskiego i niemieckiego w Akademii Ekonomicznej w Katowicach, ekspert oraz tłumacz ksiąg parafialnych pisanych ręcznym gotykiem, była konferansjerka Zespołu Pieśni i Tańca Ziemi Cieszyńskiej, poetka i malarka, wieloletnia członkini chóru parafii ewangelicko-augsburskiej w Dzięgielowie, studentka Uniwersytetu Trzeciego Wieku w Cieszynie.Pani Zakolska wysłała niegdyś na konkurs „Zwiastuna” wspomnienia jej matki, która dożyła 104 lat, a, będąc już chora w łóżku, chciała swoje niezwykłe przeżycia ocalić od zapomnienia. Życie pani Bogdany i jej rodziny było faktycznie niezwykłe, obfitowało w niecodzienne zdarzenia, które pisała historia naszego regionu. Jej familia, jak nazwała poetka, to „warkocz trzech wyznań i trzech kultur i trzech narodowości”.
Matka pani Bogdany pochodziła z szacownej cieszyńskiej rodziny ewangelickiej Pustówków. Wyszła za mąż za prawosławnego Kozaka z Zaporoża, inżyniera Tichona Bołdirowa, oficera carskiego, który po wybuchu rewolucji październikowej znalazł się w Polsce. Walczył z bolszewikami po stronie Piłsudskiego i od niego otrzymał polskie obywatelstwo. Mąż pani Bogdany, mąż jej siostry i część wnuków to katolicy.
Pani Zakolska przedstawiła fragmenty swego artykułu wysłanego w latach osiemdziesiątych na konkurs ogłoszony przez Gazetę Wyborczą na temat stosunków polsko- czechosłowackich. Ale ze względu na to, że była chyba jedyną osobą biorącą udział w tym konkursie, praca nie została ani opublikowana, ani oceniona. A ponieważ hasło „Zebrzydowice” skojarzyło się z koleją i granicą, poetka opowiedziała więc, czym było dla niej w ciągu całego życia słowo „granica”. Oddzieliła ją ona od znacznej części familii mieszkającej po stronie czeskiej (na Zaolziu), w czasie okupacji od rodziny zamieszkałej w Generalnej Guberni (w Krakowie). Nie pozwoliła przez dziesiątki lat odwiedzić krewnych na Ukrainie. „Granica” była pojęciem niezrozumiałym dla dziecka i czymś bardzo nieznośnym i bolesnym dla dorosłego człowieka. Mocno przeżyła likwidację granicy z Czechami po wstąpieniu Polski do Unii Europejskiej. Nie uczestniczyła w fecie na moście, lecz odbyła samotny spacer uliczkami polskiego i czeskiego Cieszyna, śladem swych wspomnień z dzieciństwa i młodości.
Na koniec pani Bogdana odczytała kilka swych przejmujących i bardzo osobistych liryków. Spotkanie dostarczyło nam wielu wzruszeń i pozwoliło w pełni zrozumieć, jak bardzo skomplikowane bywają ludzkie losy.

Tekst: Maria Wieczorek fot: Henryk Franek
Źródło: www.macierz.czynne24.net