24.03 (piątek)                20.15                         PANI  ZEMSTA

   Korea Południowa, 2005, 110`, od lat 18, reż.: Park Chan-wook, wyk.: Choi Min-sik, Lee Young-ae, Kim Si-hu, Nam II-woo, Oh Dal-su, Lee Seung-shin, Kim Byoung-ok i inni.

   MFF Wenecja 2005 – Nagroda “CinemAvvenire” za najlepszy film oraz Mały Złoty Lew

   Reżyser Park Chan-wook, który zdobył Grand Prix na MFF w Cannes 2004 za swój mroczny i brutalny thriller „Oldboy”, zaskoczył wielu, gdy ogłosił, że głównym bohaterem jego ostatniego filmu w przesiąkniętej krwią „trylogii o zemście” będzie kobieta. O ile pierwsze dwa obrazy ze wspomnianej trylogii skupiały się na agresywnej, wybuchowej zemście postaci męskich, to „Pani zemsta” ukazuje jak z gniewem radzi sobie samotna kobieta. Ponadto, podczas gdy „Pan zemsta” skupiał się na porwaniu, a „Oldboy” na uwięzieniu, to „Pani zemsta” opowiada o pokucie.

   Geum-ja, piękna, przyciągająca męskie spojrzenia dziewczyna, zyskuje wątpliwą sławę, gdy w wieku dziewiętnastu lat zostaje aresztowana oraz oskarżona o porwanie i zamordowanie sześcioletniego chłopca. Z uwagi na jej młody wiek i urodę, media dostają istnej obsesji na punkcie tej potwornej zbrodni. Są w szoku, gdy Geum-ja przyznaje się do winy i zostaje skazana na długi więzienny wyrok.

   Od tego czasu upłynęło 13 lat. Geum-ja stała się pracowita i przykładną więźniarką, która dorobiła się przydomku „dobrotliwa”. Jednak „dobrotliwa” Geum-ja nie próżnowała. Przez 13 lat planowała zemstę na swoim byłym nauczycielu, panu Baek. Dobre serce okazywane podczas odsiadki przysporzyło jej wielu przyjaciół i sojuszników. Teraz Geum-ja wychodzi     z więzienia i z pomocą kilku byłych współwięźniów jest gotowa wprowadzić swój starannie przygotowany plan zemsty w czyn...

   O filmie pisano:

   Ta mrożąca krew w żyłach, ostatnia część cyklu o zemście jest najlepszym z dotychczasowych filmów kultowego reżysera Park Chan-wooka. (...) Z typowym dla siebie talentem do ukazywania subiektywnych doświadczeń Chan-wook przedstawia historię, której fabularny rozmach zyskał mu porównania do Quentina Tarantino. Jednak w drugiej części „Pani zemsta” wykracza poza żywiołowość filmów takich jak „Kill Bill” i zyskuje ogromny ładunek emocji. Zamiast upajać się spektakularną przemocą, ten olśniewający film przekształca się w refleksję nad ceną, jaką płaci się za zemstę, niezależnie od tego, jak bardzo uzasadniona mogła by się ona wydawać. Park Chan-wook każe nam zadać sobie pytanie: czy można odpokutować jeden grzech, popełniając kolejny?
 www.filmlinc.com   

| skomentuj na forum |
 

25.03 (sobota)                20.15                         CZESKI  SEN

Republika Czeska, 2004, 85`, od lat 15, reż.: Vit Klusak, Filip Remunda, występują mieszkańcy Republiki Czeskiej. 

Festiwal Filmowy Arhus – nagroda publiczności
 MFFD Jihlava 2004 – nagroda dla najlepszego filmu, Kodak Vision Audience Award
FF Kraków 2005 – Nagroda Don Kichota, nagroda publiczności
LLF Łagów 2005 – Srebrne Grono

   Materiału do tego filmu dostarczyło samo życie. W Czechach po 1989 roku, po okresie przemian społeczno-politycznych, w błyskawicznym tempie zaczęły pojawiać się kolejne super i hipermarkety. Wielkie sklepy olśniły nieprzyzwyczajonych obywateli bogactwem artykułów i nowoczesnymi wnętrzami. Czesi, podobnie zresztą jak i inne społeczeństwa krajów postkomunistycznych wpadli w „sidła” szalonego konsumeryzmu. Młodzi ludzie zaczęli marzyć (i mówić o tym głośno) o pieniądzach, karierze, wakacjach za granicą, a dzieci – o urodzinach organizowanych w McDonaldsie. Filip Remunda i Vit Klusak postanowili nakręcić o tym film. Aby uzyskać efekt skrajnego realizmu, zaaranżowali kampanię promocyjną dla nieistniejącego supermarketu „Czeski Sen”. Wynajęli w tym celu specjalistów od reklamy, którzy zajęli się przygotowaniem przebiegu całej kampanii. Powstało logo supermarketu, reklamy telewizyjne i radiowe, ulotki, plakaty, a przede wszystkim wybudowana na krótko przed dniem „Wielkiego otwarcia” fasada „Czeskiego Snu”.

   Film odsłania kulisy pracy ludzi, którzy mają ogromny wpływ na podejmowane przez potencjalnych konsumentów decyzje. Odpowiedzialni za manipulowanie opinią publiczną są reżyserami potrzeb i pragnień. Tym, co jednak najbardziej interesuje młodych reżyserów, jest rosnące znaczenie supermarketu w życiu codziennym.

   W tym filmie, uznanym w Czechach za najlepszy dokument roku 2004, nagradzanym na licznych międzynarodowych festiwalach, wszystko wydaje się być dziwnie znajome. I to przeraża!

   O filmie pisano:
   „Czeski Sen” to prowokacja, której nie powstydziliby się Michael Moore i Morgan Spurlock

Wendy Mitchell, www.indiewire.com 

   Jednym z najlepszych elementów tej całej mistyfikacji jest jej natchniona piosenka przewodnia. Rzewna i absurdalna do granic, a przez to bardzo przekonująca ballada autorstwa Hynka Schneidera śpiewana przez wokalistkę i uroczy chór dziecięcy. Słowa piosenki napisane przez znanego autora Tomasa Hanaka składają się z pysznych kupletów w rodzaju: „To będzie niezły cios/ A jeśli masz pusty trzos/ Weź kredyt i krzycz hen/ Chcę spełnić swój sen”...

Eddie Cockrell, „Variety”

| skomentuj na forum |
 

 
26.03 (niedziela)             20.15          GOOD  NIGHT,  AND  GOOD  LUCK

   USA, 2005, 90`, od lat 15, reż.: George Clooney, wyk.: David Strathairn, George Clooney, Robert Downey Jr., Jeff Daniels, Patricia Clarkson, Frank LangellaRay Wise i inni.

MFF Wenecja 2005 – Najlepszy scenariusz (George Clooney, Grant Heslov), Najlepszy aktor (David Strathairn), Nagroda FIPRESCI
 Europejska Nagroda Filmowa – Najlepszy Film Nieeuropejski

George Clooney o swoim filmie:
Mój najnowszy film opowiada o bohaterze, który bronił praw demokracji i wolności informacji. Chcę dzięki niemu poruszyć sumienia i pokazać, że również dziś, w czasach skorumpowanych mediów, odważne i krytyczne dziennikarstwo ma jedyną rację bytu.

Rok 1953. Telewizja jest jeszcze w powijakach, gdy ceniony dziennikarz Edward R. Murrow prowadzi w stacji CBS popularny dokumentalny program informacyjny. Odpowiada za niego wspólnie z producentem Fredem Friendlym, a do swojej dyspozycji ma zespół oddanych dziennikarskiej pracy reporterów poszukujących kontrowersyjnych tematów.

Prawdziwą burzę w stacji CBS wywołuje wyszperana przez współpracowników Murrowa historia pilota Milo Radulovicha, który został zwolniony ze służby w Marynarce Wojennej, ponieważ rzekomo stanowił „zagrożenie dla bezpieczeństwa kraju”. Radulovicha uznano za winnego bez przeprowadzenia procesu, ponieważ pilot odmówił oskarżenia swego ojca i siostry o współpracę z partią komunistyczną, co było warunkiem pozostawienia go na służbie.

   W tym samym czasie niezwykle wpływową postacią w USA stał się senator Joseph McCarthy, przewodniczący Komisji do Spraw Działalności Antyamerykańskiej. Senator prowadził osobliwą kampanię mającą na celu oczyszczenie kraju z komunistów.

   Murrow podejrzewa, że senator może mieć wpływ na zwolnienie Radulovicha, obawia się też, że organizowane przez McCarthy`ego zamknięte przesłuchania mają ukryć fakt braku rzeczywistych dowodów. Pomimo sprzeciwów dyrekcji CBS oraz mnożących się trudności program o Radulovichu zostaje wyemitowany...      

O filmie pisano:
Mistrzowskie dzieło filmowe. Przejmujący komentarz nadużyć, które rodzić może demokracja

Variety

Odważny scenariusz, piękne zdjęcia i wspaniała gra aktorów, o których nie przestaje się mówić od Nowego Jorku po Wenecję

New York Times   

 | skomentuj na forum |
 

27.03 (poniedziałek)          20.15                         JESTEM

   Polska, 2005, 95`, od lat 15, reż.: Dorota Kędzierzawska, wyk.: Piotr Jagielski, Agnieszka Nagorzycka, Basia Szkałuba, Edyta Jungowska, Paweł Wilczak, Marcin Sztabiński i inni

   MFF Berlin 2006 – Nagroda Specjalna Jury Kinderfilmfes przyznana filmowi „Jestem”, który w wyjątkowy sposób wykorzystuje wszystkie elementy sztuki filmowej, by opowiadać o sile miłości i życia.

   Opowieść o chłopcu poszukującym swojego miejsca w życiu, swojej tożsamości. Po ucieczce z domu dziecka, odrzuceniu przez matkę, samodzielny jedenastolatek znajduje swój „dom” na opuszczonej, starej barce.

   Postać głównego bohatera „krążyła” wokół mnie od dawna, to jest od czasu, kiedy przez przypadek poznałam w Łodzi dziewięcioletniego, niepozornego, nieśmiałego chłopca. Nigdy nie był w kinie ani w teatrze. Wychowywał się na ulicy. Często chodził głodny i obszarpany, ale miał jedno wielkie marzenie. Chciał zostać poetą. To jemu, i wszystkim jemu podobnym, chcę zadedykować ten film

Dorota Kędzierzawska     
 

 | skomentuj na forum |
 

28.03 (wtorek)                20.15                         SOPHIE  SCHOLL - OSTATNIE  DNI

   Niemcy, 2005, 115`, od lat 15, reż.: Marc Rothemund, wyk.: Julia Jentsch, Alexander Held, Fabian Hinrichs, Johanna Gastdorf, Andre Hennicke, Florian Stetter, Johannes Suhm i inni.

   MFF Berlin 2005 – Srebrny Niedźwiedź dla najlepszej aktorki (Julia Jentsch), Srebrny Niedźwiedź dla najlepszego reżysera (Marc Rothemund) oraz Nagroda Jury Ekumenicznego

   Monachium, rok 1943. Hitler prowadzi w Europie wyniszczającą wojnę. Grupa młodych Niemców, w większości studentów, uznaje stosowanie biernego oporu za jedyny sposób na osłabienie nazistów i ich nieludzkiej machiny wojennej. Powstaje „Biała Róża”, niemiecka organizacja ruchu oporu stawiająca sobie za cel obalenie Trzeciej Rzeszy. Sophie Scholl jest jedyną kobietą w jej szeregach. Nie podejrzewa jeszcze, że zapisze się na kartach historii. 18 listopada 1943 roku Sophie i jej brat Hans zostają aresztowani podczas rozdawania ulotek na uniwersytecie. Przesłuchania Sophie przez oficera Gestapo, Mohra, przeradzają się stopniowo w psychologiczny pojedynek... 

   O filmie pisano:
   To godna odpowiedź na „Upadek” (...) Film dla każdego, wiarygodny, bez fałszywej nuty

Tadeusz Sobolewski, Gazeta Wyborcza

   Film osiąga wyżyny emocjonalnego napięcia dzięki Julii Jentsch, która tchnęła prawdziwe życie w postać Sophie Scholl

Arte

   Julii Jentsch udało się stworzyć ponadczasowy portret Sophie Scholl – kobiety z krwi i kości, która z powodzeniem mogłaby być przedstawicielką współczesnego młodego pokolenia, ze swoją inteligencją, uczciwością i wewnętrzną siłą

  Berliner Mrgenpost

| skomentuj na forum |
 

 
29.03 (środa)                  20.15                        ZAKOCHANI  WIDZĄ  SŁONIE

   Dania/Islandia, 2005, 105`, od lat 15, reż.: Dagur Kari, wyk.: Jakob Cedergren, Tilly Scott Pedersen, Nicolas Bro, Morten Suurballe, Nicolaj Kopernicus, Bodil Jorgensen i inni.

   Festiwal Filmów Europejskich Bruksela 2005 – Nagroda dla Najlepszego Filmu

   Opowiedziana w tonie komediowym historia miłosna z dramatycznymi wydarzeniami w tle zrealizowana przez Dagura Kari – reżysera pokazywanego w ramach Cieszyńskich Prezentacji Filmowych obrazu „Noi Albinoi”.

   Daniel mieszka w Kopenhadze i utrzymuje się z malowania deklaracji miłosnych na murach. W ciągu ostatnich lat zarobił całe siedem dolarów. Ma wieczne problemy z parkingowymi, policją i właścicielem mieszkania, ale mimo to udaje mu się wieść dość beztroskie życie. Po mieście porusza się wysłużonym Fiatem 500, słuchając muzyki klasycznej. Wcale nie zauważa problemów dnia codziennego. Dzieje się tak aż do dnia, w którym zakocha się we Franc, dziewczynie równie nieodpowiedzialnej i czarującej jak on sam...  

   Dagur Kari o swoim filmie:

   Podobają mi się filmy, które są bardziej zbiorem pomysłów niż historią podporządkowana fabule. Kiedy pisaliśmy scenariusz, nie zaczęliśmy od wymyślenia historii, ale zbieraliśmy wiele różnych pomysłów. Pomału zaczął się wyłaniać „szkielet” fabuły. Nasze pomysły połączyliśmy z tym „szkieletem” i wyszła nam z tego historia Daniela i Franc. Chcieliśmy sportretować pewien typ młodych ludzi, których znamy z naszego własnego otoczenia. To taki typ ludzi, którzy nigdy nie biorą za nic odpowiedzialności, nie potrafią dopasować się do społeczeństwa i nie potrafią w żaden sposób sprostać jego oczekiwaniom.   

opis filmu | skomentuj na forum