REŻYSERZY ŚWIATOWEGO KINA – Claude Sautet*
Żeby film dobrze wypadł trzeba mieć
wprawne ucho
Claude Sautet
Jeden
z czołowych rezyserów francuskiego kina lat 70-tych i 80-tych swoje artystyczne
zamiłowania przejawiał już od najmłodszych lat. Ostatecznie został filmowcem,
ale nie zdradził swych rozlicznych pasji – przede wszystkim pozostał wierny
muzyce, mawiał, że “wszystko w kinie zależy od rytmu. Jak nic innego, kino jest
bliskie muzyce”
Claude Sautet urodził się 23 lutego 1924 roku w Montrouge pod Paryżem.
Uzdolniony plastycznie ukończył Szkołę Sztuk Dekoracyjnych, jednak zajął się
pisaniem recenzji muzycznych, a pod koniec lat 50-tych także scenariuszy
filmowych. W tym czasie pracował także z wieloma słynnymi twórcami kina
francuskiego jako asystent reżysera. Jako samodzielny reżyser debiutował w roku
1960, ale dopiero zrealizowane w 1969 roku “Okruchy życia” przyniosły mu rozgłos
i liczne nagrody. W zgodnej opinii krytyków film ten był zupełnie nowym krokiem
w dziedzinie formy i dramaturgii filmowej. Sautet od samego początku swej
reżyserskiej kariery doceniał rolę wybitnych osobowości aktorskich w kreowaniu
filmowej rzeczywistości. Kolejne filmy: “Max i ferajna” (1970), “Cezar i
Rozalia” (1972), “Vincent, Francois, Paul i inni” (1974), “Mado” (1976) to w
zasadzie wariacje na ten sam temat. Bohaterowie jego opowieści to najczęściej
dobrze sytuowani mężczyźni w średnim wieku postawieni niespodziewanie przed
trudnymi wyborami moralnymi. Sautet dokonując swych psychologicznych wiwisekcji
nigdy jednak nie przekraczał granicy, poza którą jest już tylko moralizowanie.
Trudno też znaleźć u niego gotowe odpowiedzi na postawione pytania. W kolejnych
filmach pozostawał wierny swoim ulubionym tematom i bohaterom, uzupełniając je o
własne przeżycia i doświadczenia, próbując określić kondycję człowieka doby
współczesnej i to na przestrzeni niemal półwiecza.
Ostatni film reżysera to nagrodzony Cezarem dramat
“Nelly i Pan Arnaud” (1995). Claude Sautet zmarł 22 lipca 2000 roku.
|